خنده ی جوانی

در مرام ما رفیقان نیست رسم حذف دوست،هرکه به ادد لیستمان آمد پروفایل تقدیم به اوست

.

عضو شوید

:: فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

کافی ست دلت بهار باشد ... از اشک تو سبز می شود خار ... از خنده ات آب می شود برف... در دست تو لانه می کند سار ... کافی ست بخواهی ... آسمان را بر اسب سیاه شب، سواره... دست تو به ماه می رسد ... باز از پنجره می چکد، ستاره.... بذر از تو و صد جوانه از من... کافی ست که با زمین بگویی ... سرخ ترین عاشق از تو سرسبز ترین ترانه از من ... کافی ست که وقت پرکشیدن ... در چشم تو انتظار باشد ... کافی ست بخوانی آسمان را... ****یا اینکه دلت بهار باشد*****

ﺷﺎﻋﺮ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﻪ

ﺷﺎﻋﺮ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﺪﻧﺪ .
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﭘﺮﯼ ﺑﻪ ﺷﺎﻋﺮ ﺩﺍﺩ ،
ﻭ ﺷﺎﻋﺮ، ﺷﻌﺮﯼ ﺑﻪ ﻓﺮﺷﺘﻪ .
ﺷﺎﻋﺮ ﭘﺮ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺭﺍ ﻻﯼ ﺩﻓﺘﺮ ﺷﻌﺮﺵ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﺶ ﺑﻮﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﮔﺮﻓﺖ .
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺷﻌﺮ ﺷﺎﻋﺮ ﺭﺍ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﻣﺰﻩ ﻋﺸﻖ ﮔﺮﻓﺖ .
ﺧﺪﺍ ﮔﻔﺖ : ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ . ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﺩﻭﺗﺎﻥ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ .!
ﺯﯾﺮﺍ ﺷﺎﻋﺮﯼ ﮐﻪ ﺑﻮﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺸﻨﻮﺩ ، ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﮐﻮﭼﮏ ﺍﺳﺖ ،
ﻭ
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻣﺰﻩ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﭽﺸﺪ ، ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﮐﻮﭼﮏ .
" شل سیلوراستاین "

:: موضوعات مرتبط: احساس نامه , ,
:: بازدید از این مطلب : 299

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

ن : sepehr

ت : یک شنبه 8 / 3 / 1394

.

مطالب مرتبط با این پست

» قدرت و جاذبه
» عشق یعنی چی؟
»
» درد عشق
» بهتری حس دنیا...
» قیافه پسرا وقتی میخوان برن عروسی.....خخخخخخخخههه!!!!!!

می توانید دیدگاه خود را بنویسید

نمایش کلیه نظرات

تمام حقوق اين وب سايت و مطالب آن متعلق به خنده ی جوانی مي باشد .
كد نويسي و گرافيك قالب توسط : تم ديزاينر